یا علی!

چند نمونه از معجزات امیرالمومنین

علی در عرش بالا بی نظیر است ،،،،،،علی بر عالم و آدم امیر است

به عشق نام مولایم نوشتم ،،،،،،چه عیدی بهتر از عید غدیر است؟

عیدقدیرعیدسربلندی شیعه  برشماوشیعیان عالم مبارک باد!

معجزه ای که درغدیرخم اتفاق افتاد

ظهور جبرئیل در غدیر

مسئله ى دیگرى که پس از خطبه ى پیامبر صلى اللَّه علیه و آله پیش آمد و بار دیگر حجت را بر همگان تمام کرد، این بود که مردى زیبا صورت و خوشبوى را دیدند که در کنار مردم ایستاده بود و مى گفت:

'به خدا قسم، روزى مانند امروز هرگز ندیدم. چقدر کار پسر عمویش را مؤکّد نمود، و براى او پیمانى بست که جز کافر به خداوند و رسولش آن را بر هم نمى زند. واى بر کسى که پیمان او را بشکند'.

در اینجا عمر نزد پیامبر صلى اللَّه علیه و آله آمد و گفت: شنیدى این مرد چه گفت؟! حضرت فرمود: آیا او را شناختى؟ گفت: نه. حضرت فرمود:

'او روح الأمین جبرئیل بود. تو مواظب باش این پیمان را نشکنى، که اگر چنین کنى خدا و رسول و ملائکه و مؤمنان از تو بیزار خواهند بود'!

[ بحارالأنوار: ج 37 ص 120 و 161. عوالم: ج 3:15 ص 85 و 136. ]

معجزه غدیر، امضاى الهى

واقعه ى عجیبى که به عنوان یک معجزه، امضاى الهى را بر خطوط پایانى واقعه ى غدیر ثبت کرد ماجراى 'حارث فهرى' بود. در آخرین ساعات از روز سوم، او با دوازده نفر از اصحابش نزد پیامبر صلى اللَّه علیه و آله آمد و گفت:

اى محمد! سه سؤال از تو دارم: آیا شهادت به یگانگى خداوند و پیامبرى خود را از جانب پروردگارت آورده اى یا از پیش خود گفتى؟ آیا نماز و زکات و حج و جهاد را از جانب پروردگار آورده اى یا از پیش خود گفتى؟ آیا اینکه درباره ى على بن ابى طالب گفتى: 'مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیّ مَوْلاه...'، از جانب پروردگار بود یا از پیش خود گفتى؟

حضرت در جواب هر سه سؤال فرمودند:

'خداوند به من وحى کرده است و واسطه ى بین من و خدا جبرئیل است و من اعلان کننده ى پیام خدا هستم و بدون اجازه ى پروردگارم خبرى را اعلان نمى کنم'.

حارث گفت:

خدایا، اگر آنچه محمد مى گوید حق و از جانب توست سنگى از آسمان بر ما ببار یا عذاب دردناکى بر ما بفرست.

سخن حارث تمام شد و به راه افتاد خداوند سنگى از آسمان بر او فرستاد که از مغزش وارد شد و از دُبُرش خارج گردید و همانجا او را هلاک کرد.

بعد از این جریان، آیه ى 'سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ، لِلْکافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِعٌ...' [ سوره ى معارج: آیه ى 21. ] نازل شد. پیامبر صلى اللَّه علیه و آله به اصحابشان فرمودند: آیا دیدید و شنیدید؟ گفتند: آرى.

با این معجزه، بر همگان مسلّم شد که 'غدیر' از منبع وحى سرچشمه گرفته و یک فرمان الهى است.

از سوى دیگر، تعیین تکلیف براى همه ى منافقان آن روز و طول تاریخ شد که همچون حارث فهرى فکر مى کنند و به گمان خود خدا و رسول را قبول دارند و بعد از آنکه مى دانند ولایت على بن ابى طالب علیه السلام از طرف خداست صریحاً مى گویند ما تحمل آن را نداریم!! این پاسخ دندان شکن و فورى خداوند ثابت کرد که هر کس

ولایت على علیه السلام را نپذیرد، خدا و رسول را قبول ندارد و کافر است.

[ بحارالأنوار: ج 37 ص 136 و 162 و 167. عوالم: ج 3:15 ص 56 و 57 و 129 و 144. الغدیر: ج 1 ص193. لازم به تذکر است که نام 'حارث فهرى' در روایات به اسمهاى مختلف آمده است که احتمالاً بعضى از نامها مربوط به دوازده نفر همراهان او باشد. ]

شیعه هابه شیعه بودنتان افتخارکنید!دلیل فراموشی پیام غدیر....

صالح - یکى از فرزندان میثم - نقل کرده است که: پدرم گفت: روزى در بازار بودم، «اصبغ بن نباته‏» یکى از یاران على(ع) نزد من آمد و با حالتى شگفت‏زده گفت: اى واى. . . میثم! از امیرمؤمنان سخنى دشوار و عجیب شنیدم.

گفتم: چه شنیدى؟

گفت: شنیدم که مى‏فرمود: «حدیث و سخن اهل‏ بیت، بسیار سنگین و دشوار است و آن را جز فرشته‏اى مقرب یا پیامبرى صاحب رسالت‏ یا بنده مؤمنى که خداوند، دلش را براى ایمان آزموده است، توان تحملش را ندارد و به درک عمق آن نمى‏رسد».

فورى برخاسته، خدمت‏ حضرت على(ع) رفتم و از او نسبت ‏به کلامى که از «اصبغ‏» شنیده بودم، توضیح خواستم، حضرت، تبسمى کرد و فرمود: بنشین! اى میثم! آیا هر صاحب دانشى مى‏تواند هر علمى را حمل کند و بار آن را بکشد؟! خداوند وقتى به فرشتگان گفت که مى‏خواهم در زمین، جانشینى قرار دهم، فرشتگان گفتند: خدایا آیا کسى را در آن قرار مى‏دهى که فساد کند و خون بریزد؟ آن گاه با اشاره‏اى به داستان حضرت موسى و خضر و سوراخ کردن آن کشتى و کشتن آن غلام فرمود: پیامبر ما در روز غدیرخم دست مرا گرفت و فرمود: «خدایا! هر که را من مولایش بودم، على مولاى اوست»، ولى جز اندکى که خداوند، نگاهشان داشت، آیا دیگران این کلام پیامبر را به دوش کشیدند و فهمیده و عمل کردند؟ پس بشارت‏ باد بر شما! که با آنچه از گفته پیامبر حمل کردید و به آن متعهد ماندید، خداوند به شما امتیازى بخشید که به فرشتگان و رسولان نداد. پس بدون پروا و گناه فضیلت ما و کار بزرگ و شان والاى ما را به مردم بازگویى کنید!